به سلامتی های ولگرد که با یه لقمه غذا و یه دست نوازش تا آخر عمر وفادار آدم میمونن، نه دخترایی که دنیایی محبت بهشون می کنی آخرشم دستت رو گاز می گیرن

به حرمت آن شاخه ی گل سرخ که لای دفتر ترانه هایم خشک شد ! به حرمت قدمهایی که با هم در آن کوچه ی همیشگی زدیم ! به حرمت بوسه هایمان ! نه ! تو حتی به التماس هایم هم اعتنا نکردی ! قصه به پایان رسید و من همچنان در خیال چشمان سیاه تو ام که ساده فریبم داد ! قصه به پایان رسید و من هنوز بی عشق تو از تمام رویا ها دلگیرم ………………….

من از سواحل خطوط ظلمت فریاد می کشم

 خا کسترم را در قطره ای کن

 با دریایی از اندوه

 مر ا لبریز کن

 تا صبحی دیگر

 طلوعی دیگر ……………….

امیدوارم تا وقتی من تنهام توأم تنها بمونی… امیدوارم هر زجری من کشیدمو می کشم توأم بکشی… 

 چون باید امثال تو یاد بگیرن دوست داشتن یعنی چی؟

به "تـــــــــــــو " کـــــه میرســـــم ...!

 مکـــث میکنـــــم ...!

 انگـــــار در " زیباییــ ــت " چیـــــزی را ,

 جـــــا گذاشتـــــه ام !

 مثلــــــــــا"...

 در صـــ ــدایت ... آرامـــــ ـــش ♥

 در چشـ ــــم هایـــــت ... زندگـــــ ـــی ♥

وقتی که عاشقم شدی پاییز بود و خنک بود

 تو آسمون آرزوت هزار تا بادبادک بود

 تنگ بلوری دلت درست مثل دل من

 کلی لبش پریده بود همش پره ترک بود

 وقتی که عاشقم شدی چیزی ازم نخواستی

 توقعت فقط یه کم نوازش و کمک بود

 چه روزا که با هم دیگه مسابقه می ذاشتیم

 که رو گل کدوممون قایق شاپرک بود ؟

 تقویم که از روزا گذشت دلم یه جوری لرزید

 راستش دلم خونه ی تردید و هراس و شک بود

 دیگه نه از تو خبری بود ،‌ نه از آرزوهات

 قحطی مژده و روزای خوش و قاصدک بود

 یادم میاد روزی رو که هوا گرفته بود و

 اشکای سرخ آسمون آروم و نم نمک بود

 تو در جواب پرسشم فقط همینو گفتی

 عاشقیمون یه بازی شاید ،‌ یه الک دولک بود

 نه باورم نمی شه که تو اینو گفته باشی

 کسی که تا دیروز برام تو کل دنیا تک بود

 قصه ی با تو بودن و می شه فقط یه جور گفت

 کسی که رو زخمای قلب من مثل نمک بود……………. 

 نمی بخشمت……………………….

برایت خاطراتی بر روی این دفتر سفید نوشتم ،

 که هیچکسی نخواهد توانست چنین خاطرات شیرینی را 

 برای بار دوم برایت باز گوید. 

 چرا مرا شکستی ؟چرا؟ 

 اشعاری برایت سرودم 

 که هیچ مجنونی نتوانست مهربانی و مظلومیت چهره ات را توصیف کند 

 چرا تنهایم گذاشتی ؟چرا؟ 

چهره پاک و معصومت را هزار بار بر روی ورق های باقی مانده وجودم نگاشتم 

 چرا این چنین کردی با من ؟چرا؟ 

 زیباترین ستارگان آسمان را برایت چیدم. 

 خوشبو ترین گلهای سرخ را به پایت ریختم. 

 چرا این چنین شد/؟چرا؟ 

 من که بودم؟ 

 که هستم به کجا دارم می روم؟

در سرزمـــــــین من

کــسی بوســـــــــــه فـــــرانـــــسوی بلد نـــــیست..

اینجا مـــــــــثل آلـــــــــمان پـــــل عــــــــــشقـــــ ندارد....

از گـــــلـــــ رز هلـــــنـــــدی هم خـــــبـــــری نیستـــــــــ..

اینجـــــا عــــــشـــــق یعـــنی ایـــــنکه

بخاطـــــر چـــــشم های دور و برت

روزهـــــــــا باشـــــد کـــــه معشــــوقـــــــت را

فـــــــــقـــــط از پشـــــــت گوشـــــی

بوســـــــــیده بـــــاشــــی!